استرس گرمائی و تأثیر آن بر غلظت هورمون کورتیزول کارگران مطالعه موردی: یک صنعت ذوب فلزات

مقدمه: استرس گرمایی به عنوان یکی از خطرات و فاکتورهای آسیب رسان شغلی و مساله ساز در محیط های کاری گرم محسوب می شود. کار کردن تحت شرایط استرس گرمایی ممکن است باعث اختلالاتی در سلامت فرد گردد. مطالعات مختلف نشان داده اند که استرس در محیط های کاری باعث افزایش غلظت هورمون های استرسی مانند کورتیزول می شود. از آنجایی که استرس گرمایی یکی از استرس های جدی در صنایع گرم همچون ذوب فلزات است، این مطالعه با هدف بررسی اثر استرس گرمایی بر غلظت هورمون کورتیزول کارگران شاغل در یکی از صنایع ذوب فلزات انجام شده است. روش کار: در این مطالعه مقطعی تعداد 70 نفر در دو گروه مورد و شاهد (35 نفر گروه مورد از واحد ریخته گری و 35 نفر گروه شاهد از سالنی که در آن استرس گرمایی وجود نداشت) مورد بررسی قرار گرفتند. ابتدا پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک برای هر فرد تکمیل گردید و سپس جهت بررسی تغییرات سطح هورمون استرسی (کورتیزول) از افراد در حین انجام کار (در ساعت 9:30 تا 10 صبح) نمونه خون گرفته شد و نتایج آن مقدار استاندارد هورمون کورتیزول بین ساعات 7 تا 10 صبح مقایسه شد. جهت بررسی شرایط محیطی نیز شاخص wbgt و (wet bulb globe temperature) در سه ارتفاع پا، کمر و سر جهت تعیین wbgt متوسط، ارزیابی گردید. همچنین اندازه گیری صدا و روشنایی نیز در نقاط توقف کارگران (ایستگاه های کاری) انجام شد. داده های این پژوهش با استفاده از نرم افزار spss نسخه 16مورد آنالیز قرار گرفتند. یافته ها: نتایج سنجش wbgt نشان داد میانگین شاخص wbgt در گروه مورد c° 33 و در گروه شاهد c° 7/16 بود. همچنین یافته های آزمایشگاهی نشان داد که غلظت کورتیزول در گروه مورد (گروه مواجه با گرما) به صورت معناداری از گروه شاهد بالاتر است (0/001 نتیجه گیری: نتایج مطالعه ی حاضر نشان داد که استرس های فیزیکی محیط کاری نیز می توانند باعث تغییرات فیزیولوژیکی در بدن انسان شوند. بنابراین تغییرات سطح هورمونی و پیامدهای آن در محیط های کاری گرم باید در مبحث بهداشت شغلی مد نظر قرار گیرد.